Zeg Prodentfabriek en een cultuurminnende Amersfoorter weet dat je dan over de creatieve broedplaats hebt in de fabrieksstraat bedoelt van deze tandpastamaker (Ruik je de geur ook meteen?). Hier pionieren creatieve koplopers in duurzaam, waardevol en rendabel ondernemen. En dus ook een biotoop met veel kansen om alledaagse rommel te vereeuwigen. Het is dan ook een plek waar ik als een magneet naar toe getrokken wordt.
Tijdens de Kunstkijkroute in 2017 heb ik met bezoekers gezocht naar de plekken waar ik foto’s gemaakt heb. Het was zoeken naar vuile ramen, gevelplaten en verweerde gevelstenen.
Bij de voorbereiding kwam steeds het gedicht in me op van Huub Oosterhuis. Het zegt precies wat ik met mijn foto’s wil. We hebben er de rondwandeling mee afgesloten.
Delf mijn gezicht op, maak mij mooi.
Wie mij ontmaskert zal mij vinden.
Ik heb gezichten, meer dan twee,
Ogen die tasten in den blinde
Harten aan angst voor angst ten prooi.
Delf mijn gezicht op, maak mij mooi.
Delf mijn gezicht op, maak mij mooi.
Wie wordt ontmaskerd wordt gevonden
En zal zichzelf opnieuw verstaan
En leven bloot en onomwonden,
Aan niets en niemand meer te prooi.
Delf mijn gezicht op, maak mij mooi.
Huub Oosterhuis