Eind jaren 50 krijgt Rietveld van de gemeente Amersfoort de opdracht om een tentoonstellingsruimte te ontwerpen. Van Rietveld had het na een paar jaar weer afgebroken mogen worden. Gelukkig voor ons is dat niet gebeurd.
ziet het paviljoen eruit als typische Rietveld: vierkant en functioneel. De grote raampartijen vallen op.
Als je binnenkomt, zie je pas goed goed mooi dat werkt. Van overal wervelt het licht naar binnen. In de hele ruimte wordt gespeeld met binnen buiten, alsof je een slakkenhuis in- en uitloopt.
Bij de inrichting van de binnenruimte springen nu eens niet de kleuren blauw, rood en geel eruit. De grijs-witte stenen tekenen voor een serene sfeer.
In het paviljoen zijn nu allerlei activiteiten rondom fotografie en andere beeldcultuur. Een eerdere exposant liet zich ontvallen dat Rietveld blij zou worden met zoveel moois in zijn paviljoen. Hoe zou hij naar deze tentoonstellingen kijken?