Blog

De menselijke conditie in id_art festival

Dat is het thema van het id_art festival 2019 van het Italiaanse Museo Midac.  Existentiële eenzaamheid is dan vaak de eerste associatie. Een passie hebben, die delen met anderen, samen spelen, zo is existentiële eenzaamheid vloeibaar te maken. ‘Ode to playing’ is dan ook het motto van mijn inzending.  Ewout van Roon heeft een video gemaakt van mijn foto’s. En de pianoklanken? Ook een van mijn passies en het is een mooie zoektocht om het met de beelden te combineren.

Ventipertrenta 2018 en 2019: twee keer de 1e prijs!

1e prijs Ventipertrenta 2018

Ventipertrenta 2018

 

“Heleen, kijk eens op internet, op de site van Midac!” Aan de toon van Margareth (directeur van M.A.C. House, museum voor moderne kunst Leusden) hoor ik dat er leuk nieuws is van dit Italiaanse museum voor moderne kunst. Ik heb meegedaan aan de wedstrijd Ventipertrenta 2018 met een jury uit het wereldwijde netwerk van het museum.

1e prijs 2018 

Op de site staat een video waarin de winnaars bekend worden gemaakt. De publieksprijs, de derde prijs, de tweede prijs. Zou ik  buiten de prijzen vallen? Dat zou me, eerlijk gezegd, tegenvallen. Maar dan hoor ik mijn naam, uitgesproken met een Italiaanse  tongval.

(meer…)

2018: Movements, de tentoonstelling

 

 

 

 

 

 

“Als we er eens een tentoonstelling bij maken”.  Andrea Scharroo van Frame.de.galerie, m’n fotocoach Jos Ruijssenaars en ikzelf zitten in Frame om de tafel om de Movements-voorstelling voor te bereiden. Een tentoonstelling erbij, ja, fantastisch! “Dat doen we dan met kunstenaars die hebben bijgedragen aan jouw ontwikkeling, die jou inspireren.” Mooi, zo’n idee. Dat hebben we niet alleen gezegd, maar ook gedaan!

Photo Walk & Talk: Delf mijn gezicht op, maak mij mooi

Zeg Prodentfabriek en een cultuurminnende Amersfoorter weet dat je dan over de creatieve broedplaats hebt in de fabrieksstraat bedoelt van deze tandpastamaker (Ruik je de geur ook meteen?).  Hier pionieren creatieve koplopers in duurzaam, waardevol en rendabel ondernemen.  En dus ook een biotoop met veel kansen om alledaagse rommel te vereeuwigen.  Het is dan ook een plek waar ik als een magneet naar toe getrokken wordt.
Tijdens de Kunstkijkroute in 2017 heb ik met bezoekers gezocht naar de plekken waar ik foto’s gemaakt heb. Het was zoeken naar vuile ramen, gevelplaten en verweerde gevelstenen.
Bij de voorbereiding kwam steeds het gedicht in me op van Huub Oosterhuis. Het zegt precies wat ik met mijn foto’s wil. We hebben er de rondwandeling mee afgesloten.

Delf mijn gezicht op, maak mij mooi.
Wie mij ontmaskert zal mij vinden.
Ik heb gezichten, meer dan twee,
Ogen die tasten in den blinde
Harten aan angst voor angst ten prooi.
Delf mijn gezicht op, maak mij mooi.

Delf mijn gezicht op, maak mij mooi.
Wie wordt ontmaskerd wordt gevonden
En zal zichzelf opnieuw verstaan
En leven bloot en onomwonden,
Aan niets en niemand meer te prooi.
Delf mijn gezicht op, maak mij mooi.

Huub Oosterhuis

2017: De keuze van de kijker, Kunstkijkroute

Mei 2017. Verkiezingen voor de Tweede Kamer houden Nederland in de ban. Amersfoort staat ook in het teken van de KunstKijkRoute. Daar valt ook wat te stemmen. Bezoekers zien een draaischrijf met drie foto’s. Welke is het mooiste? De bezoeker kruist het met een rood potlood aan op een stemformulier.  De foto met de meeste stemmen is ‘De Keuze van de Kijker’ en krijgt een ereplaats op Facebook.